Schronisko w Alpach

Budowę rozpoczęto w 1928 roku, a oficjalne otwarcie nastąpiło w 1930 roku. Obiekt jest położony na wysokości 2320 m i jest drugim, po Breslauer Hütte, co do wysokości śląskim schroniskiem w Alpach. Dzięki usytuowaniu na stoku „schodkowym” praktycznie nie ma przy nim zagrożenia lawinowego – właśnie z tego powodu została wybrana ta lokalizacja.

W latach 1977-1978 schronisko rozbudowano. Na szczęście zachowało ono swój przedwojenny klimat. Widoczne są w nim akcenty górnośląskie, a szczególnie katowickie – każdy pokój w schronisku nosi nazwę jednego z miast Górnego Śląska. Wystrój nawiązuje także do historii sekcji i do regionu – na ścianach znajdują się fotografie przewodniczących sekcji, miast i pejzaży Heimatu oraz opisy miast okręgu przemysłowego. Pomimo upływu lat schronisko jest w bardzo dobrym stanie i cały czas jest unowocześniane przez członków sekcji. Posiada między innymi: kolektory słoneczne oraz baterie fotowoltaiczne na dachu; generatory elektryczne – wodny, poniżej niewielkiej zapory, oraz spalinowy; a także chłodnie spożywczą chłodzoną wodą ze strumienia.

Schronisko czynne jest od lipca do końca września, a w pozostałe miesiące otwarty jest dobrze wyposażony winterraum. W czasie sezonu za cały obiekt odpowiada Hüttenwirtin – pani Erna Rosenauer i jej mąż.